समजली अर्थ कधी माझ्या शब्दांचा,
सखे पाउस आणि तू संगेच येत जा,
जा जरा पावसात तू हि भिजून ये,
नाजूक त्या पावलांच्या खुणा तश्याच आहे,
हृदयातील धड धड अचानक का वाढावी,
कसे सरले दिस तुझ्या संगतीत,
टप टपताना थेंब पावसाचे मी दुरूनच पाहतो,
सावलीत चालताना सावली दिसत नाही,
मला फुलपाखरू आवडते म्हणून मी त्याला माझ्या मुठीत बंद करून ठेवत नाही,
तुला विसरण्याची किंमत खूप मोठी होती,
रीत हि कळली उशिरा का मला,
समजावतो पाऊस वेडा बरसून सारी रात,
तुझ्या आठवणीचा हा झरा वाहतच राहतो,
वाटले मनाला बोलावे तुजपाशी काही,
तिच्या नजरेतील प्रत्येक भाव हा घाव देत होता,
मला येता आठवण तू हि तिकडे रडशील का?
माझ्यातलं गाव तू सून केल,
ओळखलस का मला मी तोच जो तुला आवडायचो,
मन भरून यावे इतके का तू मला आठवावी,
नेहमी पेक्षा पेपरवाला आज लवकर आला होता, कि मीच आज उशिरा उठलो होतो? असो आज चहा पिताना हातात ऑक्सिजन ची पुरवणी होती. सहसा मी पेपर मधील सर्व लेख वाचत नाही परंतु आज गोष्टच वेगळी होती. माझा आवडता पाऊस आणि त्याच्या सोबतच माझ्या मित्रांचे अनुभव. मग मी सव्तःला रोखूच शकलो नाही. एक एक करून सर्व लेख वाचत जात होतो. प्रत्येक शब्दागणिक मनात पाऊस दाटत होता. मग तो लेख कुणी आणि कोणत्या अनुभवातून लिहिला हायचा जरा सुधा विचार ना करता फक्त एक न एक शब्द मनात साठवत होतो आणि माझ्या हि काही आठवणी त्यात आठवत होतो. आज आमचा इकडे पाऊस नाही पण मनात खूपच मेघ दाटून आले आहेत, आता घरात असल्याने फक्त बरसात मात्र होत नाही. धन्यवाद टीम ऑक्सिजन मला आणि माझ्या सारख्या माझ्याच मित्रांना पुन्हा पाउसाचा नवीन अनुभव दिल्या बद्दल.
आपण जीवनात कधी ना कधी घेतलेला अनुभव आणि त्याच्या त्या आठवणी सदैव स्मरणात राहतात, जसे कि, उन्हाळ्यानंतर आणि पावसाच्या आधी खूप गरम होत असते जीव नको नकोसा होऊन जातो आणि एके दिवशी अचानक बाहेर असताना पावूस सुरु होतो, सगळीकडे तापलेल्या त्या धरणीचा सुगंध दरवळतो आणि सोबतच आपल्या शरीरावरहि त्या गार-गार थेंबांची बरसात होत असते ...कसा सुंदर अनुभव असतो ना. तसाच थंडीच्या दिवसात पहाटे फिरायला कधी गेला आहात ...जर गेला असाल तर आपणास माहीतच असेल वरती सगळीकडे धुके आणि पायाखाली हिरवे गार गवत आणि त्यावर साठलेले दवबिंदू ....त्यांचा तो पायाला होणारा स्पर्श ....कसे मोहरून टाकणारा अनुभव असतो ना ....अश्याच अनेक अनुभवातून जीवनातील सुंदर सुंदर घटना क्रम आणि त्याच्या सुंदर आठवणी बनत जातात.....तसाच अनुभव आपणास प्रेमातही येतो...हे सर्व अनुभव आपल्याला पुस्तकात किवा गूगल वर सापडत नाही हे स्वतःच अनुभवावे लागतात...so go for it...
पाऊस सुरु झाला कि मन पावसात भिजण्यासाठी आतुर होते, पण आजारीपडण्याची भीती आणि लोक काय म्हणतील ह्या लाजेने बर्याच वेळेस आपण त्या सुंदर अनुभवापासून दूर राहू पाहतो पण आपले मन आपल्याला त्या पावसात ओढतच नेते ना. तसे काही प्रेमाचे आहे, प्रेमात कितीही यातना झाल्या, कितीही दुख वाट्याला आले, कितीत हि अश्रुनी बलिदान दिले तरी आपण प्रेम करतोच.....प्रेम हि भावनाच अशी असते.
नजर बोलत राहिली शब्द मात्र मुके झाले,
ते घनही गर्जून जातात,
मी जेव्हा जेव्हा तुला पाहतो तू नवी नवी भासते,
तुला माहित आहे का तू इतकी सुंदर का दिसतेस,
ते दोघे कॉलेज च्या पहिल्या वर्ष्यापासून सोबत होते. आता ते मास्टर्स ला आले आणि पाहता पाहता ते हि संपले.
आज चिंब भिजली ती,
जेव्हा तुझे हि नयन पानावातील, 
एक क्षण वाटेवर तुझ्या युगा युगांच्या भेटीसाठी आसुसलेला.
तू मागे ठेवून गेलेल्या त्या पाऊल खुणा मी आजही पाहतो,
कुणीतरी जवळ आहे असे वाटते,
मला जे मिळाले नाही ते तुला तर मिळू देत आणि इतके कि तुला मी आठवू हि नाही.
सुरुवात कोऱ्या पानापासून केली होती,
मी दिलासा देतो मज मना, जा विसरून त्या उडून गेल्या पाखरा.
सये तुझ विन मी कसा आहे, जरा येवून तू पाहून जा,
