सुरुवात कोऱ्या पानापासून केली होती,आज काही तरी वेगळाच दिसत आहे.
खूप साऱ्या रेषा अन अंत कुठेच नाही,
कोण कोणाची, अन कोणासाठी हेच आता काळात नाही.
वास्तविकता आता माझ्याही लक्षात आली,
मी प्रेमाने जपलेली हर एक रेघ आता परकी झाली.
प्रत्येक तो एक थेंब शाईचा वाहिला मी तिच्या साठी,
मात्र तिला हे कळलेच नाही अगदी माझी माझी लेखणी सुकून गेली तरी.
रोझच तो ध्यास असायचा लिहावे तुझ्या साठी काही तरी,
माहित नव्हते कि तुला सापडण्या मला परत पुसावे लागेल काही तरी.
खरच का का इतके अवघड होऊन जाते जीवन एका एकी,
नाही लागत मन कुठे तुझ्याशिवाय या जगापाठी.
किती हि मी प्रयत्न केला सोडवण्या तो गुंता,
आणखीच गुंतत गेलो नाही झालो मी मोकळा.
