वेड मन

कुणीतरी जवळ आहे असे वाटते,

नजर शोधत असते पण सापडत कोणीच नाही.

हलकाच वारा स्पर्श करून जातो,

मन मात्र तसू भर हि हलत नाही.

आज काल असेच होत राहते, 

कुठेच मन रमत नाही.

विसरता विसरता हलकेच मनात तुझा विचार येई.

खूप सारे विचार मात्र कोणताच माझा असा आपला नाही,

सर्वांच्या मध्ये तूच तरी तू माझ्या जवळ नाही.

सांगून पाहतो मी स्वतःलाच ती तुझी नाही,

मात्र वेड मन हे मानत नाही.

सारखेच त्याला सांगावे लागते,

कि ती आता आपली नाही.

विसरून जा तू तिला,

कारण तिला तुझी कधी किमतच कळली नाही.

हलकेच मग नयन पाणावतात,

माहित नवते कि मन हि रडते कारण मला आता रडू पण येत नाही.

वेड मन त्याला कितीही समजावले तरी मानतच नाही,

अशक्य अश्या मागणीने मला हि ते आता सोडत नाही.