मन भरून यावे इतके का तू मला आठवावी,

साचून ठेवावी नयनात तुला तर तू अश्रूवाटे का वाहत जावी.

भरभरून यावे मन माझे मग, 

ह्या भूतलावर माझ्या अश्रूंची आज बरसात व्हावी.

माफ कर मला मी उगाच तुझ्यावर जीव लावला, 

माहित होते हे तुटणारे स्वप्न तरी उगचं डोळा लावला.

ना आठवावी तू म्हणत तुलाच आठवत गेलो,

स्पनदनंच्या हुंदक्यांना मी हसत सामोरे गेलो.

पहाटेच्या रम्य सकाळी सोडून मी उगचं जागा झालो,

तुझ्या आठवणीच्या गुंत्यात पूर्णच बुडून गेलो.

नाही मझला माझे भान आता,

हे स्वामिनी तुझ्या हृदयातील मी एक दास झालो.

वाट पाहण्यात जाई हा जन्म सारा,

आसवांच्या ओलाव्याने भिजला सर्व नयनांचा किनारा.

तो मानतच नाही आणि उभा करतो मला पुन्हा .

सर्व विचार मोडून माझे, निर्णय घेतो का आता माझ्या मना?

मी हि नाही विसरलो अन तुही नाही विसरला अजून त्या क्षणा,

सहवासातील तिच्या अन माझ्या आहेत हृदयावरती अजून काही पाऊलखुणा.