ती खळखळून हसते आणि मला आनंद होतो,

ती हलकेच लाजते आणि मी लालबुंद होतो,

ती कधी अबोल होते ,

मी मात्र तिच्या एका-एका शब्दाची वाट पाहतो.

ती माझ्यासोबत असते,

आणि मी हे विश्वच विसरून जातो.

अन ती नसताना ती असल्याचा भास होतो,

नयन शोधतात तिला अन मन व्याकुळ होत.

सर्व शांत शांत आणि एकदम निरस झाले,

तू गेली अन ह्या जगातून प्राणच गेले.

उगाच च फिरतो मी एकटा,

ह्या वाट पाहणाऱ्या नयनांना तुझी, नकोसा आहे कुठलाच चेहरा.

कुणी तरी थांबवून उगाच विचारते,

मृत माझ्या मनाला पुन्हा पुन्हा दुखवते.