तुझ्या गावाच्या बाहेरील पारावर मी,
झंकारत ये पैंजण तुझे ज्या वाटेवर मी.
नको वेळ लावू, नको काल पाहू,
सोड चाली रिती, नको अशी बावरून जावू.
वारा सुसाट आता इथे,मनात तुंफान उठल.
आडोसा तुझाच मला सये, आठवणीचे तुझ्या रान पेटलं.
सये तुझ्या त्या आठवांचा मी दास,
प्रत्येक माझ्या स्पन्दानास तुझाच ध्यास.
वाट तुझी पाहताना तो बघ आता रवीही मावळतीला आला,
माझ्या नयनातील पाण्याचा थेंब त्याला निरोप द्यायला आला.
बघ आता नभाने हे गगन झाकून आले,
तू येत नाही म्हणून त्याला हि आता रडू आले.
