ती अशीच हसून जायची,

मी मात्र दिवस दिवस त्या हास्याचे कारण शोधत राहायचो.

आपल्याच मनाला मी तिच्या मोहात सोडून जायचो.

मी दुसरीकडे आणि मन मात्र तिच्यापाशी,

भलताच हा खेळ न्यारा, का माझी स्पंदने वाढवी.

                                       

 खूप जलधारा आज येवून जाऊ दे,

 माझ्या अश्रूनही त्यात आज नाहून जाऊ दे.
 भिजलेल्या ह्या सृष्टी बरोबर आज माझे मन हि धुवून जाऊ दे,

 नको तो ध्यास मला नको त्या आठवणी,

 बरा आहे मी असाच तुझ्याविना अतृप्त जन्मी.