सांज होताना तो रवी हि हसत जातो,

माझ्या वाट पाहण्याला तो वेडपण म्हणून जातो.

मन माझे सांगते त्याला, हे तुझे वर वरचे हसणे खोटे,
माझ्या वाट पाहण्यात तुझे हि काही क्षण अजून साठे.

तुला हि माहित आहे तो क्षण कसा असतो,

तू हि मावालताना मग का असा शांत शांत असतो.

तुझा माझा एक ध्यास उरी मिलनाची दोघा आस,

नसे नयनात तुझ शिवाय काही,

ओघळणाऱ्या अश्रुतही तुझेच रूप सई....

पहाटेच्या थंडीलाहि सहज मी अंगावर घेतली,

तुझ्या प्रीतीच्या उबेत मला तीही नाही झोंबली.

काही तरी बोलायचं होत शब्दा-शब्दात राहुन गेल,

स्वप्न पूर्ण होत- होता कुणीतरी जाग करून गेल.