तू

तू दूर असल्यावर मंन अगदी व्याकुळ होते, नयनातील अश्रू हि मेघ बनून बरसत होते. नाही राहवत एक क्षणहि तुझ्या विना आता, 
 माझे हे जीवन तू नसताना मला नकोसे होते