स्वप्नाच्या पालखीत तू सावरून बसलीस,

हृदयाच्या घरट्यात माझ्या तू लाक्षिमी ची पाऊले टाकलीस.

आता तिच्या विना नयनांना माझ्या आसवांचे सुगावे लागले,

गीत गाता प्रीतीचे कंठ माझे दाटले.

हसणाऱ्या फुलांना अजून तुम्ही हसू द्या,

खलखलणाऱ्या प्रीत झर्याला,

हृदयात तुमच्या विरू द्या.

आकाश भरून न्हीघाले चांदण्यांनी आज,

प्रत्येक चांदनित मला तुझ्या चेहर्याचा भास.

पारिजातकाचा सुगंध दूर वर पसरला,

तुझ्या प्रीतीत सखे, आपण लावलेला मोगरा श्रावानापुर्वीच मोहरला.

सप्तसुरांनी  माझ्या रूप तुझे सजू दे,

इंद्रधनुचे रंग तुझ्या मेह्न्दीत रचू दे. 

श्रावण धारांचा  प्रत्येक थेंब तहानलेला,

सखे प्रेमात तुझ्या जीव माझा भेभांलेला.