जीवन

आवलतो जितकी मी मुठ,

ओघळली रेत तितकीच हातातून माझ्या.

अन विसरतो जितका तुझ,

आठवतो माझाला चेहरा तुझा.

क्षण प्रत्येक तुझ सोबतचा,

वाटे माझ अमृतरूपी उसवाचा.

प्रीतीत रंगुनी उधळले जितके रंग तू,

उरले आहे जीवन रंगीत तितकेच माझे आता.

सतत आठवे हसरा चेहरा तुझा,

त्या नयनातून पडणार्या असवांबरोबर आता.

परत ये फिरुनी जीवनात माझ्या,

कि तुझ विन आहे हे जीवन अधुरे माझे माझ्या प्रीतफुला.