तुझा मोहक चेहरा पाहण्यासाठी ,
रोज मी व्याकुळ असतो.
आणि त्यास हाहात धरताना,
त्या पुढे चंद्र हि फिका पडतो.
नाही करणार प्रेम असे जरी मी म्हणालो होतो,
ये प्राण प्रिये तुझ्या प्रीतीत, मी कधीच बुडलो होतो.
माझ्या हृदयाच्या प्रत्येक कनंकनावर प्रिये तूच राज्य केल,
तुझ्या विना जीवन माझ नाविक नसलेल्या नावेसारखे वाहत गेल.
तू बघितलेस माझ्याकडे फिरवून केसांवरून हाथ,
तुझ्या प्रेमाची पडली माझ्या हृदयावर छाप.
तू जशी संगमरवरी मूर्ती भासते,
परंतु त्या निर्जीव मूर्तीचे हि तूच तेज भासतेस.
प्रत्येक श्वासात साठवून ठेव मला,
परत मी जवळ असेल नसेल.
जात असलो दूर जरी मी ,
प्रतिबिंब बघताना आरश्यात तुला,
नयनात तुझ्या माझीच प्रतिमा दिसेल.
