संधीग्ध भाव होते तुझे,
द्विधा तू  प्रीतीत माझ्या.
न  सांगता मी सांगितले,
का न कळले तुला.

माझिया प्रीतीत तू,
मंत्र मुग्ध व्हावे.
सुकलेल्या वेलीस ह्या तुझ पाहता,
प्रेमरूपी फुल यावे.

डोळे माझे रूप तुझे,
आसवांचे कितेक झरे.
प्रत्येक थेंब तुझाच सखे,
अन तुझे हि गाल का आता ओले.

तू दूर सारून मला,
कशी आज वर हसली.
चांदणी बनुनी आभाळी,
का नाही तू माझ्या अवकाशी रुजली.