Monday, January 16, 2012

तुझा माझा एक ध्यास उरी मिलनाची दोघा आस,
नसे नयनात तुझ शिवाय काही,
ओघळणाऱ्या अश्रुतही तुझेच रूप सई....

पहाटेच्या थंडीलाहि सहज मी अंगावर घेतली,
तुझ्या प्रीतीच्या उबेत मला तीही नाही झोंबली.

काही तरी बोलायचं होत शब्दा-शब्दात राहुन गेल,
स्वप्न पूर्ण होत- होता कुणीतरी जाग करून गेल.